Geosiatki poliestrowe pełnią w gruncie funkcje zbrojenia pasmowego. Jej otwarta “oczkowa” struktura daje możliwość obustronnego przenikania ziaren gruntu przez oczka. Wykorzystanie kruszyw o optymalnej granulacji powoduje “zaklinowanie” ziaren w oczkach siatki.
To ogranicza poziome przemieszczanie się kruszywa, dając lepszy rozkład obciążeń w podbudowie. W efekcie powodując też mniejsze deformacje podłoża, od góry obciążonego ruchem kołowym. Sztywniejsze podłoże nie poddaje się liniowym naciskom kół, to natomiast zmniejsza głębokość kolein, umożliwiając znacznie zwiększenie dopuszczalnych obciążeń konstrukcji nawierzchni.
Poza tym, dostosowuje się ona do znacznych lokalnych zniekształceń gruntu oraz profilu podłoża, świetnie współpracuje z gruntem oraz wszelkiego typu kruszywami, do tego dobrze kopiuje teren, długofalowo utrzymując z nim kontakt. Geosiatka jest odporna na wahania temperatury, stąd można ją rozkładać niezależnie od warunków atmosferycznych. Jej duża elastyczność umożliwia układanie na nierównym podłożu i formowania z niej różnych kształtów, ponieważ daje się łatwo przecinać za pomocą ostrego noża odpowiedniej wielkości.
Siatki te wykonane są z włókien o bardzo wysokiej wytrzymałości. Dzięki specjalistycznej technologii produkcji mają strukturę rusztu zorientowaną zależnie od potrzeb w jednym lub w dwóch kierunkach. Wykorzystuje się je do wzmacniania i stabilizacji zbrojenia gruntów. Stosowane są także pod nawierzchnie bitumiczne.
Technologia produkcji geosiatki, jak też użyte surowce, dają gwarancję wysokiej jakości i trwałość parametrów technicznych na lata. Aby zwiększyć jej wytrzymałość oraz odporność na obecne w glebach związki chemiczne pochodzenia naturalnego, powleka się ją warstwą termoplastycznego PCV (polichlorku winylu). Uaktywnienie funkcji wzmacniającej grunt w przypadku geosiatki zależy od właściwego doboru uziarnienia gruntu współpracującego w odniesieniu do wielkości oczek siatki, gdyż polega ono przede wszystkim na wykorzystaniu sił wynikających z zazębienia żeber siatki oraz kruszywa, a siły tarcia są tu kwestią drugorzędną.